Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Καρέ τίτλων οι Πάτριοτς!!!


Σίχοκς
24-28
Πάτριοτς

Ένα από τα καλύτερα Superbowl όλων των εποχών διεξήχθη χθες βράδυ στην Αριζόνα με τους Πάτριοτς να βγαίνουν νικητές έπειτα από μεγάλη μάχη και να κατακτούν τον 4ο τίτλο της ιστορίας τους επικρατώντας των Σίχοκς με 28-24. Άκρως συναρπαστική εξέλιξη στον αγώνα, με ανατροπές στο σκορ και μία τεράστια ιντερσέπτιον στα 20’’ πριν το τέλος να κρίνει το νικητή! MVP του αγώνα ο κουόρτερμπακ των νικητών Μπρέιντι! 




Ο αγώνας προμηνυόταν άκρως αμφίρροπος και έτσι ακριβώς εξελίχθηκε από το 1ο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Ομάδες με διαφορετικά στυλ είχαν τις δικές τους στιγμές μέσα στον αγώνα με σερί που ανέτρεψαν δις το προβάδισμα ενώ η 3η και τελική ανατροπή έμεινε ημιτελής για τους Σίχοκς για 1 γιάρδα!
            Η επίθεση των Πάτριοτς ξεκίνησε πολύ καλύτερα από αυτή των Σίχοκς και παρόλο που ο Μπρέιντι υπέπεσε σε αδικαιολόγητη για την κλάση του ιντερσέπτιον στο πρώτο ντράιβ της ομάδας του που έφτασε κοντά στην αντίπαλη εντ ζόουν, κατάφερε να δώσει το πρώτο προβάδισμα στην ομάδα του βρίσκοντας τον ΛαΦέλλ (29γ/1Τ) για το 0-7. Σημαντικό στοιχείο πως ο αμυντικός Λέιν των Σίχοκς που είχε ολοκληρώσει και την ιντερσέπτιον τραυματίστηκε και έχασε το υπόλοιπο του αγώνα από την επίμαχη φάση και μετά, με τον Μπρέιντι να στοχεύει τον αντικαταστάτη Σάιμον που έφερε τη μεγάλη ευθύνη για το πρώτο σκορ.
            Η απάντηση ήταν άμεση για τους Σίχοκς με τον, σε πολύ καλή κατάσταση χθες, Λυντς να ισοφαρίζει σε 7-7, αφού προηγήθηκε στο ντράιβ εντυπωσιακή υποδοχή του άγνωστου μέχρι πρότινος ρισίβερ Μάθιουζ. Νωρίτερα από αυτό το ντράιβ η εικόνα της επίθεσης ήταν απογοητευτική με τον Ουίλσον να μην έχει ούτε μία εύστοχη πάσα στην 1η περίοδο!
ο Lynch για το 7-7
            Αμυντικά οι απερχόμενοι πρωταθλητές δεν είχαν αντίδοτο για τις γρήγορες κοντινές πάσες του Μπρέιντι και ο 37χρονος κουόρτερμπακ ολοκλήρωσε ένα άψογο ντράιβ βρίσκοντας τον Γκρονκόσκι (68γ/1Τ) στην γωνία της αντίπαλης εντ ζόουν για 22 γιάρδες και το 7-14 με ελάχιστα δευτερόλεπτα να απομένουν για το ημίχρονο.
            Πριν λήξει το πρώτο μέρος όμως και στηθεί η σκηνή για την Κέιτι Πέρρυ, ο Ουίλσον οργάνωσε ένα απίθανο ντράιβ σε 31 δευτερόλεπτα και βρίσκοντας ξανά την αποκάλυψη του αγώνα Μάθιουζ (109γ/1Τ) ισοφάρισε σε 14-14 , με το μομέντουμ του αγώνα να «φωνάζει» Σιάτλ.
           
ο Gronkowski για το 7-14
Στην επανάληψη οι Σίχοκς είχαν την πρώτη κατοχή και παρότι βρέθηκαν κοντά στο τάτσνταουν κόλλησαν μέσα στις 15 γιάρδες και συμβιβάστηκαν σε φιλντ γκολ για το 17-14.
            Στην 3η περίοδο η περιβόητη άμυνα των Σίχοκς φάνηκε να βρίσκει τις λύσεις να περιορίσει την πληθωρική επίθεση των Πάτριοτς (0 πόντους στην 3η) και με την ιντερσέπτιον του Βάγκνερ έδωσαν δυνατό χτύπημα στον αντίπαλο. Από το λάθος αυτό η ομάδα η ομάδα του Σιάτλ πήρε κατοχή σε πολύ καλή θέση και με τον Λυντς (102γ/1Τ) να είναι η κινητήριος δύναμη απέκτησε σημαντικό προβάδισμα 24-14  από το κοντινό τάτσνταουν του Μπάλντγουιν.
            Η 3η περίοδος τελείωσε με τους τυπικά γηπεδούχους στο +10 και η εικόνα του αγώνα έμοιαζε ζοφερή για τους Πάτριοτς. Τρομερά κομβικό σημείο του αγώνα η φάση όπου, με 11 λεπτά να απομένουν στην 4η περίοδο, ο Μπρέιντι σε κατάσταση 3rd and 15 κατάφερε να βρει τον Έντελμαν για 20 γιάρδες και να κρατήσει το ντράιβ ζωντανό. Εν συνεχεία ο βετεράνος πολυνίκης «παρέλασε» στο γήπεδο και πασάροντας στον Αμεντόλα μείωσε στο 24-21.
            Στην αμέσως επόμενη κατοχή οι Σίχοκς απέτυχαν για 3η σερί φορά να δημιουργήσουν κάτι καλό επιθετικά και επέστρεψαν την μπάλα πολύ γρήγορα στον αντίπαλο.
            Οι Πάτριοτς δεν άφησαν ανεκμετάλλευτη τη νέα ευκαιρία και με την άμυνα των Σίχοκς να μοιάζει κουρασμένη και ανήμπορη να σταματήσει το αντίπαλο πάσσινγκ παιχνίδι ανέτρεψαν ολοκληρωτικά την κατάσταση. Ξόδεψαν 4 λεπτά από το χρονόμετρο και μεθοδικά ανέβηκαν στο γήπεδο, με τον εξαιρετικό για ένα ακόμη σημαντικό παιχνίδι, Έντελμαν (109γ/1Τ) να σκοράρει για το 24-28.
o Butler στη φάση της χρονιάς !!!
            Οι Σίχοκς απώλεσαν προβάδισμα 10 πόντων στην 4η περίοδο (ρεκόρ σε superbowl), όμως είχαν 2:52 στη διάθεσή τους να αντεπιτεθούν και να σκοράρουν το νικητήριο τάτσνταουν. O Ουίλσον ξεκίνησε όμορφα το τελικό ντράιβ αν και δυσκολευόταν να βρει ελεύθερους συμπαίχτες στην πλειοψηφία του αγώνα. Δύο εύστοχες πάσες και οι Σίχοκς είχαν βρεθεί 38 γιάρδες από την αντίπαλη εντ ζόουν. Με 1:14 να απομένει πια ο ρισίβερ Κερς πραγματοποίησε μία απίθανη και συνάμα τυχερή υποδοχή χρησιμοποιώντας και τα πόδια του για να μην πέσει η μπάλα στο έδαφος και έφερε την ομάδα του στις 5 γιάρδες. Ο Λυντς έτρεξε άλλες 4 γιάρδες και σε εκείνο το σημείο τίποτα δεν έμοιαζε ικανό να τον αποτρέψει από το να σπρώξει την μπάλα στην εντ ζόουν για το σκορ της νίκης. Με 26 δευτερόλεπτα στο ρολόι όμως, από την 1 γιάρδα οι Σίχοκς άφησαν άφωνους άπαντες με την επιλογή τους να πασάρουν αντί να τροφοδοτήσουν εκ νέου τον αφηνιασμένο Λυντς. Ο Ουίλσον λανθασμένα πάσαρε στην εντ ζοουν και ο ρούκι κόρνερμπακ των Πάτριοτς Μπάτλερ έκανε την ιντερσέπτιον που έδωσε το τρόπαιο στην ομάδα του και ολοκλήρωσε ένα συγκλονιστικό φινάλε που θα συζητιέται για αιώνες!
η αντίδραση του Brady στην interception
            MVP του αγώνα δικαίως ψηφίστηκε ο Μπρέιντι (37/50 πάσες, 328 γιάρδες , 4 τάτσνταουν , 2 ιντερσέπτιονς), που με εξαίρεση τις δύο φάσεις που υπέπεσε στις ιντερσέπτιονς, ήταν άψογος και ταλαιπώρησε μία ιστορικά αποτελεσματική άμυνα που δημιουργούσε εφιάλτες σε όλους του μεγάλους κουόρτερμπακ του σημερινού NFL. Διάλεγε μαεστρικά τις πάσες του ανάλογα με τα μαρκαρίσματα που διαμορφώνονταν, πάσαρε για 4 τάτσνταουν (φτάνοντας τα 13 σε superbowl, που είναι νέο ρεκόρ) και κουβάλησε όλη την ομάδα στις πλάτες του καθώς ο ράννινγκ μπακ Μπλαντ δεν είχε καμία συμβολή στην επιθετική ανάπτυξη. Παίχτης κλειδί ο Έντελμαν, ήταν σημείο αναφοράς και είχες πολλές κομβικές υποδοχές που έφεραν την ανατροπή.
            Για τους ηττημένους Σίχοκς, η άμυνα δεν ήταν στα γνωστά της επίπεδα και με προβληματικά μαρκαρίσματα επέτρεψε πολλές εύκολες πάσες στον Μπρέιντι,  και κυρίως παθητικό 28 πόντων. Αρνητικός παράγοντας για την κακή απόδοση οι δύο τραυματισμοί των Λέιν και Έιβριλ μέσα στον αγώνα που άφησαν δυσαναπλήρωτα κενά στην πίσω ζώνη και στην αμυντική γραμμή αντίστοιχα.
ο Wilson αμέσως μετά την interception
Επιθετικά ο Λυντς είχε ακόμη ένα εξαιρετικό παιχνίδι με τις προσπάθειές του να δίνουν ενέργεια σε όλη την ομάδα και είναι μεγάλο το γιατί στα χείλη των φίλων της ομάδας γιατί δεν τροφοδοτήθηκε στην τελευταία φάση. Ο Ουίλσον (247γ/2Τ/1ΙΝΤ – 39γ ράννινγκ) αν και αντιμετώπισε δυσκολίες στο πάσσινγκ παιχνίδι του και πολλά ντράιβ της ομάδας του έληξαν άδοξα,  έδειξε μεγάλη αποτελεσματικότητα στα γρήγορα ντράιβ στο τέλος των δύο ημιχρόνων και αν δεν είχε υποπέσει στο μεγάλο λάθος θα γινόταν λόγος για ένα ακόμη μαγικό παιχνίδι από το 26χρονο.
Η κοντινή αυτή πάσα στην κατεύθυνση του Λόκετ θα στοιχειώνει για πάντα τους φίλους των Σίχοκς και θα αποτελεί highlight ηδονής για τους αντίστοιχους των Πάτριοτς. Αμέτρητα τα επικριτικά σχόλια από παίχτες και αναλυτές που εξέφρασαν την απορία και την δυσανασχέτησή τους για την επιλογή του επιθετικού συντονιστή, του προπονητή και του κουόρτερμπακ.
4ο δαχτυλίδι για το εκπληκτικό δίδυμο Μπρέιντι – Μπέλιτσικ που γράφουν ιστορία, μπαίνουν σε πολύ κλειστό κλαμπ της ελίτ του αθλήματος με τη νέα επιτυχία τους και ανοίγουν συζήτηση για το αν είναι οι καλύτεροι όλων των εποχών στις θέσεις τους.
Και δεν φαίνεται στο εγγύς μέλλον το τέλος της συνεργασίας τους με τον 37χρονο κουόρτερμπακ να έχει εκφραστεί επανειλημμένως πως θέλει να συνεχίσει να αγωνίζεται και στην ηλικία των 40+.



3 σχόλια:

  1. Σουπερ το σουπερμπολ!!! ολο τατσνταουνς, χιτς, ιντερσεψιονς και φυσικα το μεγαλο ΚΑΜ ΜΠΑΚ του Τομ! αλλα χωρις φιλντ γκολς απο τον γκοστκοφσκι ρε γαμωτο.. ειχα παιξει να βαλει δυο. τρομερο και το χαφ ταιμ σοου της Περη. γουαου εισαι τρομερος αναλυστ παντως. κονγκρατζουλεισον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι Θεωρίες Συνομωσίας οργιάζουν ήδη στο γιατί δεν πήρε την πάσα ο Marshawn, από το ότι θέλανε Ήρωα τον Wilson μέχρι ότι φοβόντουσαν τι θα κάνει ο Marshawn στην απονομή του MPV. Κρίμα πάντως για τους Seahacks μετά την ανατροπή στο Championship με τους Packers το άξιζαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν ξέρω αν το τελευταίο play του SuperBowl XLIX θα ονομαστεί το ¨The Call¨ αλλά σίγουρα έχει περάσει στην ιστορία. Ουσιαστικά, «χάλασε» την φιλοδοξία που είχαν στο Σιάτλ(και επιπλέον στεναχώρησε εσένα Δημήτρη) για το χτίσιμο μιας δυναστείας του NFL ενώ αντίθετα ξαναφούσκωσαν (λόγω DeflateGate) τη δυναστεία των Patriots και του διδύμου Brady-Belichick.
    Κατά τη γνώμη μου ο Pete Carroll είναι καλός προπονητής και μου αρέσει ο τρόπος που διαχειρίζεται τα παιχνίδια. Ρισκάρει αρκετές φορές και δημιουργεί καλές σχέσεις με τους παίκτες του αλλά αυτή η επιλογή του με άφησε άφωνο.
    Προσπαθώ να μπω στο μυαλό του και να τον δικαιολογήσω αλλά θεωρώ πως είναι ίσως η χειρότερη επιλογή play στην ιστορία των τελικών του παιχνιδιού για τους παρακάτω λόγους:
    O Marshawn Lynch είναι ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο οι Seahawks έφθασαν στον τελικό. Για αυτό και θεωρώ πως στη μία γυάρδα του δίνεις τη μπάλα έστω κι αν έχεις ένα μόνο time out. Σε αντίστοιχες καταστάσεις φέτος ο Lynch είχε 20% επιτυχίας εισόδου στην End Zone αλλά πιστεύω πως ο Κάρολ και ο offensive coordinator δεν έβαλαν στην εξίσωση της επιλογής τους αυτή τη μεταβλητή. Νομίζω πως το call θα έπρεπε να ήταν old skool, δηλαδή Ground and Pound style. Στον αθλητισμό είμαι υπέρ της άποψης πως «You live and die by your best player».
    O Carroll είπε “One of those downs we were likely to throw the ball — maybe two of those downs we would have thrown the ball depending on how we had to save the clock. We had to get all of our plays.”. Να το δεχθώ αλλά θα έπρεπε να σχεδιαστεί κάτι καλύτερο. Το Play ήταν ένα πολύ απλό slant run του Ricardo Lockette με σκριν από τον Jermaine Kearse. Ας ασπαστώ την απόφαση τους. Επέλεξαν να παίξουν πάσα σε μία περιοχή γεμάτη παίκτες σχεδόν στη μέση του γηπέδου. Αυτή η επιλογή δεν είχε ρίσκο; και αν ναι είναι μεγαλύτερο το ρίσκο που πήραν σε σχέση με ένα run του Marshawn Lynch ή μία play-action designed προσπάθεια από τον QB Wilson;
    O Lockette δεν είναι Calvin Johnson, Dez Bryant ή έστω ο αγαπημένος μου Odell Beckham Jr. Την Κυριακή η απόδοση του δεν έφτασε ούτε τα επίπεδα των συμπαικτών του Jermaine Kearse (όπου είχε αυτό το απίστευτο catch στο τέλος αλλά και ένα κρίσιμο drop στο 3ο quarter) ή Chris Matthews (o οποίος αποδείχθηκε άσσος στο μανίκι του Κάρολ μέχρι να του βάλουν οι Πάτς τον πρώην Σίχοκ Browner). Εκτός του ότι η πάσα μου φαίνεται λίγο πιο δυνατή από όσο χρειαζόταν, ο WR Λοκέτ πάει λίγο χαλαρά πάνω στη φάση λες και δεν ήξερε τι παιζόταν εκείνη τη στιγμή ενώ ο CB Butler έγινε ήρωας μιας και πήρε το ρίσκο να βγει από την άμυνα και να πέσει πάνω στην μπάλα με όλη του την ψυχή.
    Ο QB Wilson έχει τρομερά αθλητικά προσόντα αλλά δεν είναι και ο κορυφαίος pocket passer. Έχει και αυτός μερίδιο ευθύνης στο play αλλά αυτό του ζητήθηκε να κάνει και προσπάθησε να το εκτελέσει. Θα ήταν καλύτερο να κινηθεί προς τα δεξιά (όπως κάνει συνήθως) και από εκεί να αποφασίσει προς τα που θα πασάρει την μπάλα ή ακόμη και να προσπαθήσει να μπει στην End Zone. Δεν κατηγορώ τόσο την επιλογή πάσα αλλά κατηγορώ περισσότερο την απλότητα του play. Θα μου πει κάποιος…Πόσες φορές έχεις δει να πετυχαίνει ένα τέτοιο play; Άπειρες θα του απαντούσα.
    Αυτή τη σεζόν έγιναν 109 πάσες από την μία γυάρδα του αντιπάλου. Πόσα interception έγιναν; 1 και μάλιστα στο πιο κρίσιμο play της χρονιάς. Δεν μπορώ να πιστέψω πως σκέφτηκαν αυτό το στατιστικό στοιχείο και είπαν…¨Ωραία, πάμε για πάσα¨.
    Υπήρξε καθυστέρηση στην επιλογή του play από την μεριά των Σίχοκς, η οποία ουσιαστικά δημιούργησε σύγχυση στους δικούς τους παίκτες. Βέβαια, σε αυτό έπαιξε ρόλο και η εσφαλμένη επιλογή του Belichick να μην πάρουν time out οι Patriots. Ουσιαστικά, το time out των Patriots ήταν τόσο σίγουρο όσο ένα run play του Marshawn Lynch από τη μία γυάρδα από το TD.
    Η απλότητα του play και όχι η επιλογή πάσας με ενόχλησε απέναντι σε μία άμυνα που γέμισε το κέντρο της περιμένοντας (όπως όλοι μας) το run play.
    Θα έχω πάντα το εξής ερώτημα: Έστω πως η πάσα ήταν incomplete. Τι θα έκαναν οι Σίχοκς στο 3rd και 4th down; Πιθανότατα, run και στα δύο plays αλλά δεν θα το μάθουμε ποτέ.
    Πάρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή